Fandalinana ny Filazantsara araka an’i MATIO

Matio 5.17-30

1- Ny maha- sarobidy ny lalàna : ny teny hoe « lalàna » dia manondro làlana. Koa amin’izany heviny izany no ampianarin’i Jesoa azy eto. Teny tsara natao hitari-dàlana ho any amin’ny tanjona mazava ny làlana dia ny fiombonam-piainana eo amin’ Andriamanitra sy ny olona nomena izany .

2- I Jesoa Kristy no vontoatin’ny lalàna : Samy fanomezana ho antsika na ny lalàna manondro ny fenitra tsy maintsy iainana, na i Jesoa amin’ny maha-Mpamonjy ny olona izay nandika azy (mpanota). Ny teny hoe « tanteraka » dia midika ho feno, tonga amin’ny tanjona. Tsy ho tonga amin’ny fahafenoany ny lalàna raha tsy hitantsika ny kalitaom-piainana omeny dia ny fahazoana antoka ny fiainana feno sy vaovao araka an’i Kristy. Maneho ny toetran’Andriamanitra ny lalàna : ankilany, marina Izy ka tsy mamela ho afa-maina izay manao zinona ny Teniny, ary etsy andaniny, fitiavana Izy ka manaiky hamela heloka.

3- Maharitra mandrakizay ny lalàna : Ny teny « mandrakizay » dia midika andro vaovao. Ny lalàna dia manana toetra maharitra satria ny lanitra sy ny tany dia ho levona, fa ny teny kosa tsy foana na dia tendron-tsoratra aza. Ny takiana amin’ny mpianatry ny Tompo, dia ny fankatoavana sy ny fitiavana ary ny finiavana tsy hampisaraka ny fampianarana sy ny fampiharana.

« Raiso ny Tenin’ Andriamanitra » Boky Faha-6